متن پیام علی رضا رشیدیان رییس سازمان حج و زیارت به شرح ذیل است:
اینک غزل؛ بی کسی را فریاد می کند ، مثنوی ؛ غم می سراید و دو بیتی ها تنهایی را ناله می کنند، مدینه در اندوه می سوزد و نی ها نوای ماتم دارند.
خانه متصل به وحی بی تاب است و صدای حزن از در و دیوار آن آکنده است.
اینک زمان معراج است اما این عروج با همیشه فرق می کند؛ عروجی همیشگی است؛ امروز غمگین ترین روز عمر زمین است، آنگاه که روح عرشی زمین و آسمان ، فرش خاک را می نهد تا به وسعت رحمت لایتناهی بپیوندد.
اینک در میان اندوه بی انتهای فاطمه (س) و تنهایی غریب وار علی (ع)؛ چشمانی بی فروغ می شود که خود فروغ هستی است ، زبانی از تکلم باز می ماند که طنین نای خاموش بیداران است و صدایی از طنین می افتد که نوای انسانیت، وحدانیت و دانایی است.
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا خَلِيلَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا نَبِيَّ اللّٰهِ..
اینک غریب ترین زمان است برای حسنین که خود را بر سینه جد بزرگوارشان انداخته اند و از این بهشت جدایی نخواهند .
اینجا در این وداع اندوهبار از متن دقایق، ضجه ها فواره می زنند و بر آینه فضیلت ها، غباری از اندوه نشسته است.
اما نه او ختم رسل ، چشمه جاری وحدانیت است از اینرو روح بزرگ عبودیتش و مهر تمامش بر انسان و انسانیت برای همیشه ماناست و هدایتش را به نور منیر اهل بیت (ع) تا دنیا دنیاست بر جهانیان ارزانی داشته است.
آنجا که خود خبر می دهد : "فراق نزدیک شده اما من دو چیز گران در میان شما می گذارم و می روم" کتاب خدا و عترتم را و خداوند آگاه به من خبر داد که این دو هرگز از یکدیگر جدا نشوند تا کنار حوض کوثر برمن وارد شوند پس خوب بیاندیشید چگونه با آن دو رفتار خواهید نمود. "
اما گوش و دل این مردمان سنگین است و این گوهرسخنان را چه زود به باد فراموشی می سپارند و دین و دنیاشان را می فروشند و اینگونه داغ اندوه مدینه النبی تا قرن ها بعد تداوم می یابد .
هستی، امروز چه دلگیر و محزون است، آنجا که فاطمه (س) به پدر می گوید: "مرا بعد از رحلت به دست قومی میسپاری و تنها می گذاری که بزرگی تو را پاس نداشتند".
اما او پیامبر رحمت است و تا آخرین لحظه حیات نگاه پر مهرش را از این مردمان دریغ نکرد و تا واپسین دم برای بشریت نگران بود.
اما اندوه فراغ از خاتم پیامبران نور متجلی الهی بر زمین در کمتر از 40 سال بعد همزمان می شود با روز غریبی که شبیه ترین در خَلق و خُلق به او ،به مکر و کین ناکسان، به خنجر خیانت نامردمان ، جگرش شرحه شرحه می شود.
فرزندی از سلاله مهر نبی که مزارش چون مادر ، بهشت گمشده عاشقان اهل بیت (ع) در بقیع است او که به مهر و بخشندگی ،شجاعت و عبادت ، تواضع و کرم جلوه ای از حسن جمال و سیره رسول الله است.
آری مدینه اینک داغدار نبی و سبط اکبرش امام حسن محتبی (ع) است اما داغی دیگر هم این روزها بر دل شهر نبوی سنگینی می کند.
آنجا که رضایش در حیات خود برای استواری اسلام ناب محمدی (ص) به غریبی رضایت داد و مدینه را به قصد غربت ترک کرد و این آخرین دیدار این شهر با امام رئوف هشتمین سلاله نور نبوی بود او که در مرو به کین مامونیان جرعه زهر نوشید و مدفنش شد مشهد عارفان و مامن عاشقان.
اینک در این اندوه غریبی و غربت که نمی توان بر گنبد خضراء چشم ، روشن داشت و بر مزار با نشان رحمت للعالمین دل سبک داشت، بر غربت بقیع و مزار کریم اهل بیت به کرم حضرت ،اشکی نشاند و یا بر آستان نورباران امام رئوف نور هشتم علی ابن موسی الرضا (ع) دستی رساند و دلی بر ضریح منورش گره زد ،
باید به پاسداشت مهر نبوی ، کرم حسنی و رافت رضوی انسانیت و انسان ها را مهربانی عطا نمود.
باید نمود این سیره مهر و خَلق و خُلق نیکو و رافت و رحمت پیامبر رحمت محمد مصطفی و دو سلاله پاک نبوی را در زندگی ، جامعه و مهربه یکدیگر نمود بخشیم و دستی گیریم و دستی برسانیم بر آنانکه در این روزگار سخت نیاز به یاری و کمک دارند.

أَشْهَدُ أَنْ لَاإِلهَ إِلّا اللّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیک لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وَآلِهِ عَبْدُهُ وَرَسُولُه
السَّلامُ عَلَیکمْ یا أَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّةِ، وَمَوْضِعَ الرِّسالَةِ، وَمُخْتَلَفَ الْمَلائِکةِ، وَمَهْبِطَ الْوَحْی، وَمَعْدِنَ الرَّحْمَةِ، وَخُزَّانَ الْعِلْمِ، وَمُنْتَهَی الْحِلْمِ، وَأُصُولَ الْکرَمِ، وَقادَةَ الْأُمَمِ، وَأَوْلِیاءَ النِّعَمِ، وَعَناصِرَ الْأَبْرارِ، وَدَعائِمَ الْأَخْیارِ، وَساسَةَ الْعِبادِ، وَأَرْکانَ الْبِلادِ، وَأَبْوابَ الْإِیمانِ، وَأُمَناءَ الرَّحْمنِ، وَسُلالَةَ النَّبِیینَ، وَصَفْوَةَ الْمُرْسَلِینَ، وَعِتْرَةَ خِیرَةِ رَبِّ الْعالَمِینَ، وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُه