چندی پیش اجتماع مسئولان و فعالان امر به معرو ف و نهی از منکر منطقه پردیسان قم به عنوان یک حرکت خودجوش مردمی برگزار شد.
قبل از هر چیز آنچه مسلم است این که اعلام موجودیت چنین تشکل هایی که با دغدغه ارزشمند احیای یک فریضه فراموش شده در سطح جامعه شکل و قوام پیدا کرده اند ، فی نفسه ارزشمند است و در شرایط فعلی بس مغتنم.
از سویی توجه عملیاتی به رویکرد منطقه ای و بومی این فعالیت ارزشمند موجب می شود که مردم مناطق مختلف قم نیز با مشاهده آثار و برکات آن به تدریج در این امر مهم مشارکت کنند؛ مشارکتی که قطعاً یکی از پایه های اصلی موفقیت فعالیت های اجتماعی به شمار می رود و البته نیازمند حمایت جدی مسئولان است.
در شرایطی که محیط جامعه ما متاسفانه از بسیاری منکرات پُر شده و حتی این وضعیت دامن شهرهای مذهبی را نیز گرفته است، فعال شدن گروه های مردمی که بی چشمداشت و دغدغه مندانه به میدان آمده اند می تواند راهی باشد برای احیای فریضه ای که گرچه در اصل هشتم قانون اساسی نیز به تصریح بدان اشاره شده اما مع الاسف این روزها بیش از هر زمان دیگری فراموش شده و مهجور مانده است.
حتی به اعتقاد نگارنده با تداوم این شیوه ها چنان چه با رفع ایرادات احتمالی و اصلاح رویکردها آن هم متناسب با اقتضائات روز باشد ، می توان به تغییر نگاه منفعلانه و حتی گاه ستیزه جویانه عده ای در برابر اجرای امر به معروف و نهی از منکر در جامعه ، اُمید بسیار داشت.
در این میان، طبعاً برگزاری کارگاه ها و دوره های آموزشی ، گام بسیار مفیدی است که البته باید آن را در عرصه میدان و عمل محک زد.
نکته حایز اهمیت دیگر در این مجال، ناظر به ضرورت فراهم سازی بستر فعالیت گروه های مردمی در چارچوب مشخص و البته با رعایت حدود و شرایط مقرر در اجرای فریضه امر به معروف است که در این خصوص نیز تقویت ستادهای مردمی امر به معروف و نهی از منکر لازمه کار است.
به هر صورت آن قدر درباره اهمیت توجه به این فریضه مسلم دینی و هشدار نسبت به عوارض شوم ترک آن در آموزه های اسلامی و کلام اهل بیت(ع) سخن گفته شده که شاید چندان نیاز به یادآوری نباشد اما به اجمال باید گفت که به تعبیر رسای مولای متقیان علی (ع)؛"همه کارهاى خوب و جهاد در راه خدا در برابر امر به معروف و نهى از منکر چون قطرهاى است در دریاى عمیق" از این منظر است که به باور ما اگر امر به معروف و نهی از منکر نه تنها در جامعه اسلامی بلکه در هر جامعه بشری که تا حدی متمایل به فضایل انسانی است، ترک و فراموش گردد، به همان میزان اجرای بسیاری از احکام الهی مسکوت مانده و نظام اجتماعی به سمت لاابالی‌گری، بی هویتی و فسادی خانمان برانداز سوق پیدا می‌کند.
اُمید آن که با فعال تر شدن گروه های مردمی در این باره در همه بخش های قم به خصوص در مناطقی که به دلایل تاریخی و بافت فرهنگی و جغرافیایی دچار آسیب ها و مشکلات بیشتر هستند بتوان به اصلاح سبک زندگی افراد همت گماشت که به یقین چنین اصلاح گری خود به صلاح و سعادت جامعه و شهر و دیارمان خواهد انجامید.